Gdy powstawały pierwsze pracownie radiologiczne były one prowadzone przez prawdziwych naukowców, którzy w swojej praktyce testując ułożenia, czas naświetlenia oraz różne moce dawki tworzyli pierwsze zdjęcia. Nie każda próba naświetlenia kończyły się obrazem radiologicznym, dzięki któremu można było cokolwiek zobaczyć. Ale dzięki prowadzonym notatką oraz powtórzeniom można było wywnioskować pewną prawidłowość. Tak powstały pierwsze protokoły, lecz ile pracowni tyle sposobów prawidłowego naświetlania. Do czasu Vinita Merrill, która jako pierwsza zebrała i uporządkowała wiedzę na temat techniki wykonywania zdjęć rtg, tworząc pierwszy podręcznik z protokołami do ułożeń, który dał możliwość powielania prawidłowych praktyk na całym świecie.
Dziś przedstawimy wam historie Viniti Merrill kobiety, która zorganizowała prace pracowni radiologicznych.
O Viniti Merrill , która urodziła się w Oklahomie w 1905 roku i jej życiu prywatnym nie wiemy zbytu wiele. Na to miast o jej pracy naukowej jak najbardziej. W 1936 roku rozpoczęła swoją pracę na atlasem, kiedy pracowała jako dyrektor techników oraz wykładowcą na Wydziale Radiologii w Szkole Radiografii w szpitalu w Nowym Jorku.
Następnie została dyrektorem Departamentu Edukacji firmy Picker X-ray Corporation, gdzie ukończyła podręcznik w 1949 roku. Zebrana wiedza na temat ułożeń z ponad 1500 ilustracjami, zostały opublikowane w pierwszym na kładzie w dwóch tomach przy pierwotnej cenie zaledwie 30 dolarów. Książka ta okazała się ogromnym sukcesem i została wydana w kolejnych trzech edycjach w latach od 1959 do 1975 pod jej ścisłym nadzorem redakcyjnym.
W stanach obecnie opisy stanowisk nadal wymagają, aby personel zakładów radiologicznych odwoływał się do jej standardów dla wszystkich rutynowych badań. Jej podręcznik obejmuje wstępne kroki w radiografii, projekcji promieniowania i terminologii. Uczy anatomii i pozycjonowania dla każdej grupy kości lub układu narządów. Studenci uczą się prawidłowego pozycjonowania pacjentów, aby powstałe zdjęcie rentgenowskie dostarczało informacji potrzebnych radiologowi do prawidłowej diagnozy pacjenta.
Kolejne wydania nowych autorów zawierają podstawowe informacje na temat różnych metod obrazowania, takich jak mobilna, chirurgiczna, geriatryczna, tomografia komputerowa i cewnikowanie serca.
Dostępny jest również przewodnik kieszonkowy, umożliwiający szybsze odwoływanie się do 170 najczęstszych projekcji w rtg. Jego obecne wydanie zawiera ponad 400 ilustracji, z rozdziałami zilustrowanymi kolorami, a teraz odpowiednio uzupełnionymi obrazami MRI.
Tekst jest tak wysoko ceniony, że wiele zarządów stanowych i Amerykański Rejestr Technologów Radiologicznych odwołuje się do niego przy projektowaniu egzaminów certyfikacyjnych.
Książka Merrill jest obecnie drukowana w 15 edycji w ponad dwudziestu językach i przechowywana w 603 bibliotekach edukacyjnych na całym świecie [1]. Jest uważany za najbardziej wszechstronne źródło, zarówno jako doskonały podręcznik, jak i doskonałe źródło informacji klinicznych dla praktykujących techników jak i lekarzy.
Viniti Merrill zmarła w Nowym Jorku w 1977 roku. Po jej śmierci w kolejnych edycjach atlasu zostały wzbogacona o krótką notatkę o autorce, która brzmi ,, Viniti Merrill miała zdolność przewidywania, talent i wiedzę, aby napisać pierwsze wydanie tego atlasu w 1959 roku. Tekst, który napisała, stał się znany jako Atlas Merrill na cześć znaczącego wkładu, jaki wniosła do zawodu radiografii i uznania korzyści, jakie wyniosła z jej pracy do pokoleń studentów i praktyków.’’[2] Jak widać na jej przykładzie czasami nie trzeba prowadzić przełomowych eksperymentów aby dokonać przełomu.
1.Reina Imaging, Vinita Merrill, author and pioneer, 29.5.2019 https://www.reinaimaging.com/2019/05/29/vinita-merrill-author-and-pioneer/
Data pobrania: 19/2/2023
2. Jeannean Hall Rollins, Merrill’s Atlas of Radiographic Positioning and Procedures – 3-Volume Set, 15th Edition,05.06.2022
