W 1979 roku NASA zaczęła używać gigantycznego rentgena, Chandra X-ray, do robienia zdjęć przestrzeni kosmicznej. Jest nadal w użyciu. Teleskop rentgenowski (a w zasadzie obserwatorium – Chandra X-ray Observatory) Chandra, który został wystrzelony przez prom kosmiczny Columbia w 1999 roku, może lepiej określić gorące, burzliwe obszary kosmosu. Ta zwiększona przejrzystość może pomóc naukowcom odpowiedzieć na fundamentalne pytania dotyczące pochodzenia, ewolucji i przeznaczenia wszechświata.
„Wszechświat rentgenowski” odnosi się do wszechświata obserwowanego za pomocą teleskopów zaprojektowanych do wykrywania promieni rentgenowskich. Promienie rentgenowskie powstają w kosmosie, gdy materia jest podgrzewana do milionów stopni. Takie temperatury występują tam, gdzie panują silne pola magnetyczne, ekstremalna grawitacja lub siły wybuchowe.
Ogromny obłok gorącego gazu w gromadzie galaktyk może mieć średnicę kilku milionów lat świetlnych i zawierać wystarczającą ilość materii, aby stworzyć setki bilionów gwiazd. Teleskopy rentgenowskie mogą również śledzić gorący gaz z eksplodującej gwiazdy lub wykrywać promieniowanie rentgenowskie z materii wirującej w odległości zaledwie 90 kilometrów od horyzontu zdarzeń gwiezdnej czarnej dziury.
Kiedy naładowane cząstki zderzają się – lub ulegają nagłym zmianom w swoim ruchu – wytwarzają wiązki energii zwane fotonami, które odlatują z miejsca wypadku z prędkością światła. W rzeczywistości są one światłem lub promieniowaniem elektromagnetycznym, używając terminu technicznego. Ponieważ elektrony są najlżejszymi znanymi naładowanymi cząstkami, są najbardziej niespokojne, więc są odpowiedzialne za większość fotonów wytwarzanych we wszechświecie.
Teleskop nosi imię hinduskiego fizyka pracującego w USA Subrahmanyana Chandrasekhara, który jako pierwszy obliczył maksymalną masę białego karła (Granica Chandrasekhara). W sanskrycie słowo ćandra oznacza „Księżyc” lub „jasny”. Teleskop Chandra jest trzecim z kosmicznych obserwatoriów wystrzelonych przez agencje NASA oraz ESA. Prowadzenie obserwacji utrudnia pochłaniająca promieniowanie X atmosfera Ziemi. Teleskopy kosmiczne pozwalają na pokonanie tego ograniczenia.
