Royce Osborn – kilka słów o wyjątkowym człowieku

16 sierpnia 2021

Pionierzy

Royce Osborn to weteran II wojny światowej, pasjonat radiologii i edukator młodzieży, ale przede wszystkim człowiek, który cieszył się życiem pomimo kalectwa oraz pokonywał wytrwale trudności wynikające z nietolerancji rasowej. Jego działalność na rzecz środowiska elektroradiologów w USA przyczyniła się do rozpoznawania tej grupy zawodowej i podniesienia jej statusu wśród zawodów medycznych.

Urodził się w 1926 roku w Algiers – zachodnim brzegu Nowego Orleanu, kiedy segregacja ze względu na kolor skóry była codziennością. Od najmłodszych lat spotykał się z trudnościami, gdyż jako Afroamerykanin nie miał możliwości na edukację na wysokim poziomie, mimo że przejawiał znaczną pasję do nauki.

Osborn uzyskał tytuł licencjata z biologii na Uniwersytecie Xavier w Nowym Orleanie oraz ukończył szkolenia z zakresu technologii medycznej w Massachusetts Memorial Hospital w Bostonie. Pracę jako technik elektroradiologii rozpoczął w 1952 roku w Szpitalu Wojskowym Armii USA w Fort Polk. W 1955 roku Osborn został szefem zespołu techników w Szpitalu Flint-Goodridge w Nowym Orleanie, powszechnie uznawanym za placówkę dla pacjentów o czarnym kolorze skóry. Diagnostyka rentgenowska w tym czasie obejmowała radiografię i prześwietlenia w tym górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego. Szpital zapewniał kluczową opiekę zdrowotną afroamerykańskiej populacji miasta i jego okolic. Był również jedynym ośrodkiem w regionie, w którym czarnoskórzy przedstawiciele różnych zawodów medycznych mogli praktykować. Mimo, że w 1954 roku Sąd Najwyższy wydał orzeczenie, w którym obalono segregację rasową, to liczne szpitale na południu USA nadal nie zmieniły swojej polityki kadrowej w równym dostępie do pracy bez względu na kolor skóry.

Kolejnym ważnym krokiem w karierze Osborn’a było wstąpienie na początku lat 50. XX wieku wraz ze swoim przyjacielem James’em Eaglin’em do American Society of Radiologic Technologists (ASRT). Wcześniej lokalna organizacja zrzeszająca elektroradiologów odmówiła im członkostwa ze względu na pochodzenie etniczne. W 1969 roku Osborn został mianowany na funkcje prezesa ASRT jako pierwszym Afroamerykanin w historii tej organizacji. Podczas sprawowania urzędu najwięcej pracy poświęcił podniesieniu standardom szkolenia zawodowego w tym zasadom bezpieczeństwa wraz z przyznawaniem certyfikatów i ich rejestracją. W wczesnych latach 70. minionego wieku zwrócił uwagę, na problem niższych wynagrodzeń kobiet wykonujących obowiązki zawodowe na takich samych stanowiskach jak mężczyźni.

Osborn zasłynął w środowisku z pracowitości i ogromnego talentu do stosowania wiedzy praktycznej. Nie bał się wprowadzać innowacji do użytkowanego sprzętu. Przykładem może być zastosowanie rozwiązania ruchomej kratki przeciwrozproszeniowej zanim stała się ona powszechnie dostępna, co pozwoliło znacznie poprawić jakość obrazowania. Royce kochał radiologię, a pracę z ludźmi i dla ludzi uważał za wyjątkowe doświadczenie. Pogłębiał wiedzę przez całe swoje życie zawodowe oraz chętnie dzielił się nią z młodszymi kolegami. W artykule z 1988 roku wyznał, że: „W końcu radiologia to coś więcej niż tylko maszyny”. Żona Osborna, tłumaczyła sukcesy administracyjne męża wskazując na strategię pochwał, co skłaniało ludzi do współpracy i zaangażowania.

Royce Osborn zmarł w 1997 roku. Na jego cześć rodzina i koledzy z pracy ufundowali stypendium, które przyznawane jest młodzieży pochodzącej z równych grup etnicznych. Ceela McElveny, dyrektor ds. public relations ASRT zwróciła uwagę, że grupa zawodowa elektroradiologów powinna odzwierciedlać populację społeczeństwa Ameryki. Tym samym nadal konieczne są zmiany w opiece zdrowotnej, aby uznać, że zaspokajane są potrzeby pacjentów odmiennych kulturowo, z różnych grup etnicznych, często słabo posługujących się językiem angielski. Odrębności nie mogą stanowić barier podczas diagnostyki i leczenia.

Źródła: ↓